Aç Çocuk
Anneciğim üşüyorum...
Yağmur içime yağıyor Kapat şu pencereyi. Karnımda çok ayaklı bir hayvan Kemiriyor kemiğimi etimi Yavaş, yavaş... Ne pişmez şeymiş, şu ateşteki aş. Gel anne gel bak Dışarda ben kadar bir çocuk. Ne güzel paltosu var, Ayağında cici papuçları Değil çıplak. Anne! Benim paltom, ayakkabım Ne zaman olacak? Anne beni duydun değil mi Anne! anne! bir şey, birşey var içimde Parçalıyor midemi. Anne acıktım! İnan ki yiyeceğim onu da Doyursa beni Şu kara bahtım Afrika’da çocuklar açlıktan ölüyormuş televizyonda gördüm Bu şiiri yazdım. |