Şiirlerin diliSen gidersen adın biter diyenler Şiirlerle nefes alır bu canım Kır kalemi gayrı yeter diyenler Söylenmedik sözle dolu her yanım Mehlika’yı okur adım anarlar Rüveyda’yla hicrânımı sınarlar Taş masaya küstüm diye kınarlar Mahinûr’da gizli izzet ve şanım Emrah gibi Elif’e hâl söyledim Ay gözeli yüreğimde yayladım Ferahnaz’ı öze mihmân eyledim Cavidan’la abâd oldu bu han’ım Son yolcuda yolda olan ben idim Şehsuvâr’da at üstünde yen idim Hem yarındım hem bu gündüm dün idim Halaskârla nefes aldı izânım Cevriye’de masumiyet var idi Sevda nihân aşinası ar idi Neyliyeyim akıbeti zâr idi Yazar iken hicre daldı lisanım Gülistan’da şirin hâli söyledim Öyle hâl ki derde devâ eyledim Ötüken’de yüreğimi yayladım Endülüs’ü düşündükçe virânım Sürgün dedim sürgünüme sürüldüm Aşka âşık oldum diye yerildim Hırka giydim derde layık görüldüm O yüzdendir her dem çeşm-i giryânım Yadigârın sırrı ile dirildim Mezar taşı ile yere serildim Nokta nokta hicrân ile örüldüm Rüyalarda yoldaş oldu suzân’ım Gırnata’yı Semerkant’ı özledim Taç mahâli kalemime sözledim Altay’lardan ta Tuna’yı gözledim Viyana’da yarım kaldı turan’ım Hak edeni hicveyledim sözümle Mazlumlara siper oldum özümle Yıllar yılı bu yoldayım yazımla Aslım Oğuz Dede Korkut nişanım Bayburt’luyum bilen bilir il’imi Aşk meclisi mayaladı dilimi Türk İslam’la hıfz eyledim ilim’i Gül kokulu gülistandır Sultanım Mahlâsımız ruhumuzun âb’ıdır Yüreğimiz mefkûrenin tâbıdır Makberî’ye toprağı can kabıdır Gâhî deli gâhî akil ozanım __________Makberî |
üstada has bir keyfiyet oluşmuş
tebrikler selamlar