SEN YOKSUNSen yoksun yine yatağım soğuk Vakitsiz üşütüyor eylül rüzgârı Mevsimsiz koptu dalından yapraklar Sensizlik yaktı kuruttu sabahları… Yokluğunda mevsim hazan Çiçek açmaz oldu ağaçlar Yeşile hasret kaldı gözlerim Yokluğunda tüm yapraklar sapsarı… Sen yoksun diye ikiye katlandı zaman Kırk sekiz saat oldu en kısa gün Saniyeler vazgeçti dakikaları kovalamaktan Güneş daha soğuk bakıyor gökyüzünden Ay bile küstü gecelere senin yüzünden… Sen yoksun kime dert yanayım Sevinçten,ayrılıktan,hüzünden, Bu gidişle korkarım bende vazgeçerim Senden,sevginden geleceğimden. Çok soluk geçiyor günlerim Küçücük dünyam sensiz karanlık Hayallerim bile kâbusa döndü, Sensiz rüyalarım siyah beyaz Günlerim hevessiz umudum renksiz… …İlker murat çinitaş..26/09/07..mamak |
Umut yaksa yaşamak neye yarar.Güzel dizeler.Sevgiyle kalınız