tuhaf bir vecibe aslında
bir gül yaprağının kırmızısına sığınırken
göğüslerimize işlenen buyrukları tamamlıyoruz
bazen parlıyor acı-bazen vasat bir sözcük
borcuna sadık bir hayat gibi

geriye dönüşün bir parçası heidi sendromu
kavisli ovalar ve somun ekmekler
bulutlar taze süt sağıyor
yaşlı dede hiç ölmüyor
bu karmaşada beyazlaşıyor her şey
saç tellerimiz-ses tellerimiz
tel tel küfleniyor şoklanmış anılar

öpemediğimden hacizli aslında gülün kırmızısı
içine kapanık bir yaprak - gıdıklayan toprak
sırtımı maviye dayadım
sisler içinde bir delilik - ipsiz sapsız orgazmlar
yaşım tutuyor artık ölüm provalarına
bir patika melodisi son arzum
düşlerime bağlanmış gıcır gıcır bir urgan
kumdan kalelerin içinde
kadınların gözleri - kadınların elleri
bir rüzgar
yine savurup
yine birleştirecek
iflah olmaz içimi...


Oktay Coşar