yenilgilere doyamamak
ve bize hep akılllı olmayı öğrettiler,
"duyguları değil aklını kullan" dediler.. ardından sürdüler hepimizi kaybedilmeye mahkûm cephelere ... sen, ben, o kayıtsızca, umarsızca boğazladık birbirimizi rezil cephelerde ... çılgın gözleriyle aklın gördük, duyduk ve inandık aklın bu zalim girdabına gülerek, isteyerek bulandık ... bize madritte domates banyoları müstehakmış meğer... kaşıdılar arzumuzu ve kolayca teslim ettik masumluğumuzu ... heyhat! hak yerini buldu o zaman, ben sana, sen bana çakmaya devam artık kimsenin ardından ağlayamam... 15.05.2012 |
Değişik güzel bir eser okudum üstadım
yüreğini ve kalemini kutlarım
Selamlar