Vefa.Sanki duymayı unutmuşum gibi, Tiz bir çığlık yankılandı gönlümün ormanında. Şimdi gördüğüm bu cılız bedeni, Taşıyamam ki güçlü sandığınız omuzlarımda. Vefa; en büyük sorumluluk olsa da bu zamanda ! Taşlar, kayalar var yollarımda. Geçemem ! Çakıl diye gösterdikleriniz, Sizin sarhoş bakışlarınızda ! Vefa; adrenalin gibi sarmış beni gidemem ! Kopmuş olsa da ruh bedeninden, Bir isyanın ihtilali var bende ağır ! Duymuyor musun her adamımda topladığım çiçeklerden, Ayrılmadan alamazsın onu benden sahte sağır ! Vefa; emanetini almaya gelen toprağa, cenazesini sunmaktır ! |
Vefa; en büyük sorumluluk olsa da bu zamanda !
... vefa her dem aranılan, ne yazık ki herkesde olmayan... cok güzel bir anlatımdı canım sevgilerinle her daim...ıyı aksamlar