ŞEFKAT ORMANIM ANNE....Çoğu canların yüreğinin sırça köşkün de yaşasalar da Gerçekte yaşamadıklarının hüznünü hatırlatır hep insanlara “Anneler Günü” kurşunları karamsar bulutlardan Tüm yetim evlatların üzerine yağdıkça… *** Ve azdırır anasızlığın kabuk bağlamış yarasını Azdırır böylesi günler daha da fazla Hem öyle ki adeta, İnsanların gözlerinden kanlı yaşlar fışkırtırcasına !… *** Bu bahse konu canlar arasında ben de var Yetişebilseydim eğer anamın son yolculuğuna Daha dürüst davranmış olurlardı acılar Lakin her zaman gidip geldiğim en yakınlar Annemin ölüm günü bana En uzak mesafe oldular... *** Öyleyse neden azmasın ki ana yaram Ölüm döşeğinde gözleri açık giderken ak saçlı atam Ezrail’den çok benim dönüşümü beklemiş olduğunu asla unutamam Ta ki olana dek vefatının vakti tamam Söylendiğine göre o güzeller güzeli anam… *** Unutulur mu, canımdan öte çünkü ana canım Bu dünya da en sevdiğim tek yüce varlığım Muhteşem bir sevgi idolümdü pırlanta anacığım Hem de içimde ki o şefkat tapınağım Bir hazan zamanı çekip gitti Değildi yarımım, sayın ki tamamın… *** Olanca gürültüyle yıkılmıştı ruhuma onun ani eksikliği ! Altın da ömrümün linç olacağını umut ederken Sapa sağlamdı içim de hala onun dev sevgisi Düşleri bile ciğerime nefes vermeye yetmişti !... *** Tek büyük mirasıydı bana çil çil düşleri En kötümser anlarımda yaşama gücü bahşederdi Onun pamuk elleriyle kadife dokunuşları Terk etmemişlerdi ki hiç bir zaman zaten yüreğimi Anamın bir tek şefkat titreşimi bile yaşamam için yeterdi… *** Dünyama hediye ettiği korumacı içgüdüsü Her talihsiz anım da imdadıma yetişirdi Düşleye düşleye anacığımın o uğur dolu meziyetlerini Çoğu kötülükleri benden uzağa iterdi… *** Analar şefkat ormanı, analar vefa deniz gibi ! Artık ölsem de ben gam yemem yani Lakin tatmış oldu varlığım Allah’ıma şükürler olsun ki Tattı anacığımın duasının en katmerlisini !!!... İ.HAKKI GÜRCANOK |
ve hocam saygılarımı sevgilerimi bırakıyorum