Annemdir En Büyük TaşıyıcımŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bütün kadınları annem gibi gördüm
Annem gibi tanıdım annem gibi sevdim Oysa Beni annemden çok seven ...... Yazamadım neyse. akşamüstü arada bir, arkadaşlarımla takılsam ışık hızında geçerdi zaman. o gece söndürmez sundurmanın ışığını perdeyi açıp defalarca yollarıma baktığını, ve hatta tansiyonu yükseldiğini evhamdan ertesi sabah yine kendisinden duyardım, baş başa kalınca, merakından başlardı soru yağmurları, susardım, sustuğumda daha çok… ha bir de… üstüm başım kokarsa, İşaret parmağını dudağına dayadı mı, kaşlarını çatar, sebebini dünden anlardı. o vakit, parmak uçlarına basarak yürürdün, duymasın evdekiler dercesine birkaç gün sonra, payımı alırdım nasihat-namesinden. bu halimle bile, bir tek o olurdu bana kol kanat geren. seni gördüğüm an, ‘Ay açar.’ gökyüzü, ‘Gözlerinden topladığım ne yıldızlar var.’ dünya dönmeye başladı, derdi. düşünürdüm. adım güneşin adı, ‘Gün yanığı yüzlüm’ deyivermesi işte beni böyle taşırdı annem göklere, dünden bugüne, bugünden yarınlara, oysa en çok toprak yorardı annemi, bir de şımarık çocukluğumla ben, hasretimin toprak kokması, affedip affedip sevmesi, değişmez özelliğinden. en çok o bilir, en çok o tanır, en çok da o sever, uzağı yakın eder. solsa dahi duvara astığı farklı baktığım resimler, yüreğinden soldurmadı, hiçbir zaman. sofradan bile bile sonradan kalkması, tokmaklı saat sesin de çağrıştırması, daldıkça hatırlaması. taşıyıcı sevgi ustası olmasından. açlığımı, tokluğu mu, yokluğumu… ve hatta boyumu kilo mu? bir bakışta anlar ki, sana hayran olmam bu yüzden. Oysa Sığmıyor, mısralara, duygulara. hep bir numara büyük geliyorsun, anla ne desem, ne yazsam da boş biliyorum artık düş yoldaşım, hayat paydaşı, ana aşkım bu gün gedik dişlerin ile gülüver bana seviyorum seni, seni çok… ağlamak yok ha… 2012/6 |