Yeter artık hep mi kötü son
Bıktım artık boşlukta boşluk olmaktan
Ağlamak yetmez artık ne olur bu son
Korkuyorum yoklukta yokluk olmaktan

Mutluluk mu ben hiç duymadım adını
Kalbim kırık zavallı bir safım benim
Sonumu gördüm şimdi utandım aslını
Arkadaş yok hep boşluk var benim

Geceler hatırama küfür etsin ne olur
Ağlamak istemiyorum ne olur susun
Siz kimsiniz ki beni deli sanıyorsunuz
Artık yoruldum hiç olmassa yoklukta var olun

Yeter ya yeter bıktım artık uslanmaktan
Düşünmek o kadar ağır ki gölgemde
Sizinle yaşamak hem de hiç bıkmadan
İki damla gözyaşının nasıl da üstünde

Ben isyandayım ama hiçkimseye değil
Kendim olamadım kendimden uzak
Sen sen asla olamazsın ben değil
Artık üşeniyorum varlık neden ırak

Nefesim kokmuş hiç konuşmamaktan
Zayıf seslerim çığlık olsun kulaklarında
Ben korktum sen yoktun bundan
Şimdi bu sözlerim kalsın hatıralarında

Yazar: