doğru adreslerin
yanlış mektupları mıydık
hiç yere mi yandı bir ucundan yüreğimiz

boş yere mi
sarardık solduk dökülüverdik...

baharı dalında unutup
nedensiz hazanlara daldık

zamanın önüne düşmüş kelebekler gibi
rüzgarların ardında kuru yaprak misali savrulduk...

bu bir dala
tutunamadığımız kaçıncı bahardı

Kaçıncı
aldanıp yandığımız gülüş...

kara hissiz bir gecenin sabahı mıydık
yarınsız...

kaç geceyi sıyırdık şehirden ellerimiz titreyerek
kaç sevinci şafakla kurşuna dizip gömdük göz yaşı dökerek...

geceler boyu sürgün mülteciyim yüreğinden...

bilir misin
nefes almak yük sende kalmak yasak
biliyor musun senden çıkılmıyor ne mümkün kaçmak...

gözlerim
elalarında yüreğim ellerinde tutsak

soğuk duvarlar gölgelere düşüyor susmak
susarak mı söylemeliydik bu son şarkıyı susarak
Katran karası geceyle gölgelerle mi söylemeli miydik susarak...

Hasan ODABAŞI