KÖKSÜZ
Mevsim belirsiz, vakit vakitsiz
Gök kurşini ağırlığında Siyah adımların çizmesinde toprak Gölgesi uzun, boyu kısa insanlar Oynadı akıl oyunlarını Dehaya yakındı zekaları Mağmadan ateş meşaleleri yaktılar Barış çubuklarını üfürdüler don ayazlarıyla Üşüyen çocukların, kış odalarına Kök salan çınarları söktüler elleriyle Yapraksız kaldı ağaç Ve gölgesiz Ve köksüz Anasız, babasız, akrabasız Ve evlatsız.. |