sonsuz sevdiğim Mayıs ayı
kazandı sonunda büyük bir başarıyla
düşmanım olma unvanını

kafamın içinde
cehennem ateşi resimleriyle
seni
uzaktan
seyrederken


içimdeki mavi gözlü
kız çocuğu
yapa yalnız tir titrerken
korkuyordum
yanına gelmekten.

hem de Polonya’da
dün gece ölen
gururumun
cenaze namazından dönerken


kalbim
ne yapsın söyle şimdi
başıma bela kalbim
bitirme beni bizi diye
yalvarmaya hazırken
çığlık çığlığa elem içinde
sağa sola çarparken
söyle ne yapsın şimdi

geceleri başımı yastığa koyduğum da
sen hayallerini ovalıyordun
biliyordum böyle olacağını karanlıkta
bir değil birkaç mayın
el yapımı bombalar patlıyordu
düşümde
görmüştüm
aslında bu olacakları

aynı
sahne
işte
aynı
art arda bombaların patlayışı

her şey aynı
korka korka yanına yaklaşmam
bas bas bağırsan da duyamamam
yok hiçbir farkı

bitti artık deyişin
bitti artık
bitti artık diye ağlayışın

bitirdin beni anladım
ama
bitti dediğin den başka
aşk dolu bakışların bile
kalmadı çırıl çıplak hatırımda

şimdi
çok bitkinim
şimdi
çok u/ mutsuzum
çok yorgunum
çok yalnızım
çok
çok
çok
özlesem de şimdiden

çok önceden
kurtulmalıydım
senden

resmiyet kokulu
sevginden
kaçmalıydım
bensiz nefes alacağın
bu meymenetsiz
başkent ten

yüreğim erimeden
kurtulmalıydım
bu şehrin
en batı kentinden
bu çileden

unutmalıydım erkenden
her gece bir avuç hapla
geçmeliydim kendimden
sen beni bizi öldürmeden



arkan dönükken gün yüzüne.
başa saramayacağım artık seni
kaldığımız yerden başlayamayacağız tekrar.

sen tutsanda içinden bir sayı.
ve benden geriye doğru saymaya başlasan da ....
savurdum avucumdaki külü ve dumanı.
ruhuma bastım son sigaramı.
iz kalmaz sanırsın
nede olsa SİYAH BEYAZ ruhum benim,
ne kir ne yanık izi kalır bende sana kalırsa



gelme sakın rüyalarıma
gelme
gelme
yalvarırım beni bırakma
bırakırsam diye sorma
sorma
sonrasını da sen anla

kör kuyuya düşmüş bir yaşam
sonrası
ölüm
sonrası
zulüm
arkana bile bakmadan gidişin
yıllarca sürecek bir kördüğüm



Alper Tunga Karakoç