Bakımsız Mezarlık Gibi Yüreğim
Yüreğim bakımsız bir mezarlık gibi , kaybettiklerimin sayısı çoğaldıkça aklıma hakim olamıyorum...
kasırgayla öfke art arda ulu orta sevişirken şefkatli beyaz ellere hasret kalmış ellerim kurt köpeği zekan yaralı gönlümü kovalarken kaçamıyor senden aşkla kanayan yüreğim peşinde onca yakışıklı yalancı çakallar varken oyuna beni ne zaman dahil ettin bilemedim sadece kaçmaya çalışıyordum seni çözdüğümde yalnızlığımla konuşarak yabancı ıssız sokaklarda menfaat kokan dert kaldıranların her köşesin de Ankara gazeteleri uçuşuyordu bağıra çağıra boğazından sıkıca tutup birini ezerek okuyorum güzel kız zengin adamın hayatım dediği sevgilisi tüm varlığını muhtaç yaşlılara dağıttığını öğrenince hiç düşünmedi kalmayı aşkı yakarak vefayı terk etti saç tokasını çıkartıp geri zekalı peşimden sakın gelme gelme dediğini yazmayı ihmal etmemiş ölmeden yiğitçe tokayı fırlattığını adamın dudağının kanadığını yazmış üçüncü sayfada yazmamış yaşatmış bu acı geçmez diye ben hissediyordum sadece olanları tokanın kırıldığını adamın başı iki elinin arasında ağlamadığını güldüğünü ben gördüm bu oyun içinde oyuna oyunun bile şaşırdığını gazetenin yeter artık boğazımı bırak diye böğürdüğünü ben duydum ben gördüm ben yaşadım acısını düşüncelerim beynimi kanatarak kaşımak istiyor gazetenin nefes alıp verişi parçalıyor kulağımı gerek var mı ağlamaya ? kız açıkça tapıyor maddeye adam sadece aşk’a tapsa da kızı kandırmış işte başbakanca her şey ortada acaba, acaba, acaba her şey açıkça ortamıydı? kim kime inanmıştı kim kimi kandırmıştı belki de adam pişmandı aşk için bir ömür acıya katlanmalı diyordu içinden belki kız anlamıştı her şeyin sahte olmadığını adam mı anlamıştı? çok geç ezanı okunurken bu dünyada her şeyin menfaate dayandığını çok karışıktı adamın kafası belki kız adama aşıktı çok çok yoruldum ezin her bulduğumu sen sanmaktan dün gece yaşananları oyunuma sessizce anlattığımda bu sabah seher vakti asmış olarak buldum kendini zavallı birde kan kokan not bırakmış kırık masaya oyuncaların arasında oyuncak olmayacağım anla beni oyuncuların arasında oyuncak olamam affet beni zavallı birde kan kokan not bırakmış kırık masaya Alper Tunga Karakoç |
bu şiirin üstüne diller susar gözler ve gönül konuşur
şuanda yazarken bile gözyaşları durduramıyorum mükemmel...
lafı uzatmaya gerek yok siyah siyah olduğu sürece
bu şiir en üst sevviyeden inmeyecek gönlümden..
.ellerinize yüreğinize sağlık şükranlarla....