kısa metraj..zaman geldi defter arası güller bile soldu aynı ferim gibi saldırdın dağıttın ruhun tuzsal halini bölünüyorum iki yolum var kara fincana göre biri açık diğeri kapalı neyse halim çıksın falım demek gelmiyor bu gün fahişeyim yırtmacı yırtık salya sümük ağlamayı özledim sabahın köründe çapak kaplı bakışları yarı çıplak dolaşmayı taş odamda tabi dik kalçamda ki elin cabası nerdesin? hatırla yahut inme insin hafızana yeter ki gel açım aynı açık kalmış meme ucum gibi kaçma bulaşıcı bir hastalığın pençesine takılı değilim haklısın en çok korktuğun en saçma şeyi yaptım sevdim düş o ne ki kimliği belli ya da faili meçhul bir katil mi kan kaybı yaşanıyor içsel hülyamda komalık bir sarhoş sanki film bitti kısa metraj bir öykünün tam beşiğinde dişi ağlamaklı mendili irini sağarken etamin dokusunda adam ceketi çoktan asmış omzuna kapandı kapı belki de hiç dönmedi kilidi... lamour |
yüreğine sağlık... her zaman ki gibi harikasın...