Yüzüstü bıraktım uğraşlarımıyüzüstü bıraktım uğraşlarımı her tarakta bir bez her dalda çaputum lime lime uzaklaşıyorum tapınaklarımdan aşklarım darmadağın aşklarım yaşayamadıklarım arkadaşlarım ulaşamadıklarım adresler kartvizitler telefon numaraları orda-burda toz içinde yazı makinem şaryosunda sararmış kağıt bitmemiş ağıt kitaplar ortalıkta kimi yüzükoyun karnı açık el sürmek gelmiyor içimden elimde değil tutunamıyorum oysa yapacak ne çok iş var kendimi kurtaracağım sevdiğimi ülkemi planlayamıyorum-başlayamıyorum askıya aldım yaşamı gıdım gıdım eskiyor görüyorum görüyorum elden bir şey gelmiyor zaman tükeniyor şizofren bir sevdanın uçurumunda yuvarlanıyorum mavi dikenler-yalçın kayalar yılanlar- çıyanlar açıyor-soluyor kır çiçekleri yuvarlanıyorum yara-bere içinde yuvarlanıyorum hercai menekşeler içimde |
evet dostum yüzükoyun karnı açık kıitapların gözleri yaşlı, bizim gözlerimiz yorgun,
ne varki toparlamamız gerek. biraz daha bir şeyler verebilmemiz için bize dua edeceklere.(öyleleri olacak mı, meçhul.)
saygılarımla:
rr.akdora