yorgun gecelerden birinin
ıslak temmuz sabahı
ağaran tan yerinin
uykusuz gözleri çapaklı

uçaklar
gemiler
tanklar
öldürücüler mekik dokuyor
piyadeler ıslak
postallar iyot kokuyor

aptes almış çocuklar şahadet suskusunda
uzak yerlerde insanlar gaflet uykusunda


taret kamaları inip kalkıyor
mermiler mermileri kovalıyor
kızıl buharlı kovanlar
demirbaşlar

asansör yetiştiremiyor
merdaneler çılgınca dönüyor
kamalar inip kalkıyor
mermiler uçuşuyor pür neşe
çocuklar
olmakla olmamak ayırımındalar
candaşlar

gemiler yalpalıyor
gemiler denizi yarıyor
jetler göğü yırtıyor
yüreklerde aynı beklenti-
o an
mutlu son

taretler gürlüyor
namlular akkor
kulaklar sağır
gözler kan çanağı
barut dumanı
sürfür kokusu boğuyor
coşturuyor

konfeti yağıyor
bir dağ yanıyor



süngü namlunun ucunda
mermi namlunun içinde
hedef yirmi metre içinde
çocuklar
ebecilik oynuyorlar
portakal bahçelerinde

gözlerim dayrektörün teleskopunu delecek gibi
süngünün oluğuna kan böğrümden gelecek gibi

bugünkü sınav kolay
soru iki seçenekli
olmak- olmamak
ama çözülmüyor

bu kadar sorumluluk verilmemeli
hayat bu denli ciddi olmamalı
taşınmıyor




benim memetali
bodrumlu mehmet ali türkmen
arkadaşları aşık diyor
muhtarın kızını severmiş
alamamış

sümüğü akardı
keneflerde temizlik yapardı

memetali cılız
mermiler gürbüz
memetali dolduruyor
asansör yetiştiremiyor
memetali çıldırmış
dudakları gerili seyrek dişleri kenetli
mermer yüzünde şişmiş damarlar

çocuk robotlaşmış
çocuk dayanıyor
çocuk ölmüyor
batarya yetiştiremiyor

mermiler uçuşuyor
boş kovanlar kızıl buhar
barut kokusu
barut dumanı
çıldırtmış


mermiler uçuşuyor
yakıcı mermiler
izli mermiler
paralayıcı mermiler




kelebekler uçuşuyor sırıklı bezelye bahçelerinde
beyaz kelebekler
süslü kelebekler

güvercinler uçuşuyor ayasoyfanın minarelerinde
pal güvercinler
paçalı güvercinler

aynurun saçları uçuşuyor otobüsün penceresinde
yağmur kokulu
kuzguni saçlar
bursa-yalova şösesinde


(kıbrıs-temmuz 1974)