Bak Efyâr'ım !
Böylesi zalim dünyanın
İçindeyiz çok Efyâr’ım Gideceğiz bugün yarın Son nefese bak Efyâr’ım ! Niceleri zulüm eder Çoban koyun kuzu güder Böyle imiş gül’üm kader Yazmış bize hâk Efyâr’ım Nefret deme,sevgi besle Benliğini düze sesle İçinde ki tüm hevesle Tesbihini çek Efyâr’ım Gün olur da seversin yâr Gönül deyip;gülersin yâr Acın büyür,ağlarsın yâr Menziline çık Efyâr’ım An eksilir,zaman geçer Gök kubbede tavan göçer Ecel yayı seni seçer Konar bağra ok Efyâr’ım Her bir şey de vardır denge Girme öyle renkten renge Nefsin ile varıp cenge Karnın olsun tok Efyâr’ım Arzeni’yem âşkım büyük Susuz gölde gitmez kayık Yordu ise olanca yük Dost bağına yık Efyâr’ım |