BEN-1- Ekin ektim seherlerde; Günün son yıldızıyım ben. Gönüllerde,emellerde, Dupduru su hızıyım ben! Nere baksam hep âhenktir; Her şey birbirine denktir. Gökkuşağı rengârenktir; Çölde vaha sazıyım ben! Kayalıkta nâdide gül; Güle güle doldu gönül. Yanık yanık öten bülbül, Nağmesinde sızıyım ben! Kırıldı iki kanadım; Çırpındım hep, uçamadım. Bir taşa yazılsa adım: Kış gününün yazıyım ben! Zamanda zaman aşımı; Sevgi döndürse başımı. Kimler kaldırır na’şımı; Herkes değil,bazıyım ben! Ölüm zarîf bir dönemeç; Kaçışı yok, gelir er geç. Kalb hoş olsun, çehre güleç; Sabahların hazıyım ben! Ay ışırken vâdilerde, Görünür yollar ilerde. Şifâ dağıtan her derde, Bir gönül niyâzıyım ben! Cümle âlem hep secdede; Yanar ebedî müddede. Bazan torun, bazan dede; Aşk cevheri nazıyım ben! Kıvrımlar birliğe gider; Güzellik olur mu heder? Bu fakîr, sevenlere der: Çoklukların azıyım ben! Değiverse başım göğe; Hicâb duyarım gülmeğe. Sevgilerle gömülmeğe, Elbette ki râzıyım ben! -2- Fırtına, kasırga,bora; Dayanmalı yürek kora. Yol alınır sora sora; Yokuşların düzüyüm ben! Hoşgörünün adı: zafer. Zaferin sahibi,nefer. Alnı parıldar her sefer Karanlığın gözüyüm ben! Ummân almadı çilemi; Kin çölünde sabır gemi. Okudular şeceremi: Dağ üstü yol iziyim ben! Eski nedir, nedir yeni? Ömrün ne ki,boyu-eni? Duyma hırsla kükreyeni, Gecenin gündüzüyüm ben! Sabır bende, şükür bende; Ne vardır şu fâni tende? Kâinatta:herbir fende, Varlıkların özüyüm ben! Gözler âmâ, dillerse lâl; Kulak sağır, bacak topal. Olununca Hakk’a hamal, Çâresizler sözüyüm ben! İlim demeli dimağlar; Eğilir önünde dağlar. Bu uğurda her kim ağlar; Parlayacak közüyüm ben! Yalnızlıktır sığınağın; Duruluklardır yunağımn Gelmiş geçmiş herbir çağın, En şerefli cüzüyüm ben! -3- Âlemlerin...Her zamanın... Canların canı:Cânanın, Rehberimiz ol Sultân’ın, Ayağının tozuyum ben! M.Hâlistin KUKUL |