2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1024
Okunma
Ben bir satır bilmeceyim.
Ellerimde çizgi çizgi kaderim.
sırrına erince dünyanın
Zikrinde taşların sesini duydum.
Kalıntılarında seyre dalınca her devrin.
Ölüm bir name oldu ben sustum.
Korkuluk bedeninde yaşıyor gibi.
En özgür olduğum yerde en çok köle.
Yıldızları ellerimde tutyor gibi.
Bir okadar tozpembe hayellerle.
Sanmıştım ebedi bu ruh bende.
Bilmezdim fikirlerin bukadar çaresiz.
Hayellerin bukadar sahipsiz
Bedenimin bukadar ölümlü olduğunu.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz