Işık sızar çayıma gamzelerinden senin.
Ellerinin kokusu yayılır buğu buğu.
Sensin rengi ahengi gönlümdeki desenin.
Doldur gül nefesinle ömrümdeki boşluğu.

Ankara senle güzel çayım seninle demli.
Tazeliğin içimde açan erguvan dalı.
Gülmediğin demlerde kırık gönlüm elemli.
Gamzelerinle anlat gül kokulu masalı.

Harflerin sinesine yer yer düşer ateşin.
Kelimeler tutuşur kitapların özünde.
Semaver mevsiminde yoktur senin bir eşin.
Hayalini okurum turnaların gözünde.

Seni demler demliğim çayımla yarenliğim.
Yalnızlığa demirli hayalimin gülüsün.
Acı çay tadındaki öyküye yokluğun im.
Ankara ufkundaki aşk güneşi tülüsün.

Çayıma ışık sızar ışıltısı desenin.
Çiy düşer gözlerinden tutuşurken sineme.
Çaya düşkünlüğümde unutma vebal senin.
Hep hayalin karışır gözlerimdeki neme…

Çay ışığımda desen saflığın duruluğun.
Bin efsane anlatır bardağın ışıltısı.
Dermanı busen olsa dudakta kuruluğun.
Seni söyler demliğe semaver fısılıtısı…
Ankara,28.04.2012 İ.K