En Baştandaha dün gözlerimin kahve kokusuna karışmış düşler durağıma adımlarını vuruyordu salıncağı kopmuş çocukluğumun elinden tutup ayağa dikiyordu gün/ışığını daha dün rüzgârın salık eşârbını nefsime çarpıp rengini yitirmiş yaşantımdan umut karalıyordu acıkta kalmış yalnızlığımı toprağa gömüp sise bürünmüş dalgalardan yataklar kuruyordu bitti . . . geçti . . . kıyıya çarpan kirpiklerim damlaları sayarken durdu zaman yalanmış kayaların üzerine s/indi denizin rengi gözlerim göremez artık ne geriyi ne de izi geçmişe kayıp savaşlar yüklenir bilinmeyen sözlerden yazılır kaderi ve en son güneş ölür toprağa gömer kendini oysa ben düne yaslanarak tırmandım yarına bileklerimde yorgun azmin sevinci çek yüreğim kürekleri artık karadan da olsa gider bu gemi en başından başlayalım mı oynamaya ... ! 25/04/2012 17;20 eMİNE |
düne yaslanarak tırmandım yarına
bileklerimde yorgun azmin sevinci
çek yüreğim kürekleri
artık
karadan da olsa gider bu gemi