Taşıyorum içtiğim her damla hüznümü karın boşluğumda
Bir bakıyorum umutlu, bir bakıyorum yağmalanmış direncim
Öyle su gibi akıp yolunu bulan bir sevda değil bu kalpteki
Hayalim gerçeğin coğrafyasında menderesler çiziyor
Yine de eşiğim büyük, diyemiyorum kapılar açık
Rüzgarla cereyana kapılmış bir çocuk gibi
Titriyorum lakin sinemiyorum.
Kubbe kubbe yükseliyor duyuyor musun umarsız feryatları?
Bir alaca kuş tayinini bekliyor şafaktan
Yolunu, yolcusunu bırakıpta gider ya insan
Ölçeksiz ömrüm zar atıyor işte böyle, hep yek hep tek.
Satır aralarına düşüyor başımdan azat olmuş ak güvercinim
Kime kendimi sorsam aşina bir tutumdur izlenimim
Gözün gördüğü, yaşamın ördükleriyle çelişir ya kimi an
İki kere iki şaşmaz da senle hesabım döner Bağdat tan
Gecenin sakladığı fener misali güne uzanırken umutlarım
Suyun döngüsü gibi uyum içinde bana döner yaşlarım
Bir infial duyumsadığımda , sanki o an rahmet yağar diner.
Nöbete durmuş sabahçı kahvesi gibi ben ayakta
Kırık iskemleye konuşlanmışçasına sonunu bekleyense, yorgun bir keder...