Eyvallah demeden
Kaygılar çarpıntı gibi neye inanarak betimliyoruz ki
üç harfli devi? kırık camların ortasında kesik parmak inadına sarar inadına rengimizi bırakırız ortaya kumdan kaleler yaparız dalgaları bile bile inşası yüreğimizin tadilatı aslında demlenmiş bir çayın kokusunda ortam hissi ortamı solumak aşkın tedirgin zevki sefası bir de buluştuysa çakmak tası ısınmak icin ne yer ne gök ne sonu ne başı sıralarsın itimada itimat edip kendini salıverip sonsuza güvercini tutkunun nehrin hangi koluna ait olduğunu bilemeden çaglar gidersin zaman misali gerçeğe bile eyvallah demeden.... |