Geyik
Bitmiyor paranoyalı nöbet günler
gök gürlemiş,yağmur yağmış güneş parıldamış kime ne.. kitabımın ayracında gözüm takılı yerini koymayı unuttuğum gözüm bende değil kaçtır davetsiz konuk oluyorum sohbetlere sohbetin hası iki lafın belini kırmıyor Bitmiyor sana uyanışlarım kabuslarla bu kadar büyük değildin sen halbuki kısacık minyon biri sen kocaman kapılarımda görünüverse yaşamın iplerini tutan ellerim sözlerinin barizliğinde çözülüverse mumla aramıyorum geçmiş günleri koyverdim virgül nokta ünlemi yıkıp perdeyi eylemeli viran küçücük bir klon lazım yaşamına benle bütünleşip bir ömre doğan neyse boşver sadakatmiş,sevgiymiş yenir yutulur sözler değil kula kul olmaya devam et aşk peşinde tuzlu yaşlarını al ve git bir başka konargöçer iklime. |