Öfkeli bakışları yere indir
Rahatça otur derin bir nefes al
Öyle bir açı çiz ki doksan derecelik olsun İstersen ışıkları da kapat Kalemin ucu sayfada dursun Hiç kimse yokmuş gibi bir küme oluştur Satırlarda hak yerini bulsun Suya bırakılan bir nesneyi düşün Haa dünyaya hangi çerçeveden baktığını değil Ya da nasıl baktığın önemli değil Okyanusun dalgalarıyla boğuşurken Gönül borcu duyduğunu değil Ne kadar sevdiğini ya da ne kadar sevildiğini düşün Bir yokuş çık dikine yürüme Tepeleri kıvrımlarıyla dolaş ki Sırtında ki tüy taşa dönmesin Bir suçlu varsa Hayatında Öfkeli bakışları yere indir Mızrağın sivri ucu kalbi delip geçmesin Berşah-Nurhan Doğrul Sakarya 25 Nisan 2012 |
sağlıcakla kalın