Hülâsa
Mademki hakiki güneş, zeval bulmuyor;
Söyle: Ne zerre kalsın, ne gölge. Nihayet elbette bana da o kervanın tozu gelir yetişir. Elbette o gidenlerden bir dert de benim payıma düşer.. Hayat: Masalın başlangıcından başka bir şey değil! Sırların aslını sor da bir ara. Eğer derdimden nasıl acıklandığımı duysaydın, Bana benden ziyade şaşardın. Hülâsa burada söz kısaldı, söylemeye imkân yok. Kılavuz da kalmadı, yolcu da hatta yol da! Ben kendine kıvrılmış bir vedayım sana artık. Hadi git çocuk git Güneşsiz kalma… Berşah- Nurhan Doğrul 06/08/2019 |
Boş laf yok, kelimeler imbikten süzülmüş gibi saf ve duru. Derin bir yaşam tecrübesi ve güçlü bir karakter bu şiiri yazmış. Hayranlıkla okudum efendim.
Dert görmeyin vesselam.