Anne
Kızgın yaşam beni soldurdu annem
Ölümsüz günlerin kıyısın da kaldım Her doğrunun yalanında boğuluyorum Göğsüme toprağın kokusu değiyor annem Karanlığın koynunda ben sen yoksun annem Mutluluğa bakan pencerem kapandı birden Umudun ışıkları bir, bir kayboldu benden Kırgınım gidişimin geç kalmışlığına annem Tarumar hayâlardan kalan ezber duygularım Sessiz bir an içinde kuyuya düştü diğer yarım anne Değerinden düşen sözler topallayan öbür yanım Küf kokan suskunluğa yalnızlığım gömüldü anne Berşah-Nurhan Doğrul 21 Ocak 2018. |
Yüreğine
Emeğine
Sağlık
Selam saygı ve sevgilerimle.