Sevilmek umuduyla sevmek insanidir. Fakat sevmek için sevmek, meleklere mahsustur. ALPHONSE DE LAMARTİN
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Nazımca
İrfankarabuluT
5,0 / 1 kişi ·1 beğenme · 0 yorum · 963 okunma
 Nazımca
Giderken sadece kız kulesi ugurladı,
Nazımı. Sandala doldurdugu düşüncelerini, Söyleyemeden hemde. Vera bile unutturamadı ona bir an, Onun unutuldugu vatanını. Hep iki sevgili arasında kaldı o, Yaşamı boyunca. Volgaya akıttı zehrini yıllar yılı nazım, Ve hasretlerini gönderdi göz yaşlarıyla. Bir geminin küpeştesine tutturarak hemde. Kah hasretle yanan yürekleri serinletti, Bu göz yaşları. Kah söyleyemediklerini anlattı dalgalarına, İstanbul’un. Bir gün kavuşmayı bekledi sabırla hep, Vera’yla beraberce. Ve o günün özlemiyle yine yitip gitti nazım, Buluşamayıp sevdikleriyle sessizce . |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Nazımca şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 23.4.2012 10:27:02
Puan
: 5.0 / 1 kişi
Okunma Sayısı
: 963
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.