ÖZGÜRLÜK
Varlığında
Bir cücenin yüreğini devleştiren, Yokluğunda Bir devi cüceleştiren, Özgürlük, ne yaman bir şeysin böyle sen… Yüreğinden taşan bu coşku, Ah gözlerinden akan şu tutku! Bir gece vakti olsa dahi Çıkarttırırsın gökyüzüne güneşi! Astırırsın darağacına, Tüm o yaşamaktan vazgeçmeleri; Tıpkı yaprağını döken bir ağaç misali… Mevsimler sanadır aslında; Sonbahar kış ilkbahar yaz… Hepsi sensiz öksüzdür biraz! Kış üşütmek istemez, Yaz ısıtmak, Sonbaharı hele hiç sorma… Özgürlük, sensiz nefes gitmez aynı sofrada… Mücadelecisindir de; Biraz da serseri… Özgürlük, kabul et bunu; Aslında bembeyaz yüreğin ile, Hırçın bir çocuksun sen! Ve yaşın yedi… ZUHAL ERASLAN |