GÜNEŞ EBEDİ KÜSMÜŞ BİZE
Üşüyorum mutsuzluktan!
Duyuyor musun? Üşüyorum sevdiğim… Tüm sana adanmış dualar, Takılmış gökyüzünde bulutlara Ağlıyorlar orada… Ve hasretle yağarken yağmurlar Tüylerim diken diken Ve ben yine Titriyorum sensizlikten… İçimi ısıtsın diye Aheste aheste içtiğim şu çorba, Katılaşıyor Yüreğimin yamacından geçerken… Ses tellerim çalmıyor artık Biz’ li cümleleri; Poyrazlar alıp götürmüş tüm bemollerimizi… Donuyorum sevdiğim; Donuyorum bizsizlikten! Ölüyorum sensizlikten! Güneş bu sefer, ebedi küsmüş bize… ZUHAL ERASLAN |