BEN YOKKEN BEN OLMUŞSUN ANNEM
gülnur ateşoğlu
Gelişin kadar gidişindede bir telaş annem Perdeler yarı açık güneş yarı girmiş odana Yorganını katlamış koymuşsun ayak ucuna Seccaden koltuk üzerinde tesbihin yanında Dualarını bırakıpta gitmişsin annem En çok biber közlemesi severdin kahvaltıda Çayını içmezdin bal olmayınca yanında İlaçların katık olurdu ekmeğinde aşında Elinin izini masamda bırakıpta gitmişsin annem Ağarmış saçların fırçamda takılıp kalmış Havluma yüzünü silmişsin nemi kalmış Kolyem boynundan hiç çıkmamış Ben yokken benimi yaşadın annem Terlik sevmezdin benimkileri çıkarmamışsın ayağından Odalar sıkmış seni balkonda oturmuşsun taburem karşında Beni hayel edip sohbet etmişsin Seslerini bıraktıpta gitmişsin annem |