TOZ
gülnur ateşoğlu
Esarethanede bilmem kaçıncı günüm arkadaşım. Kalorifer peteğinin tam onaltı dilimi var, şifonyerin boyu beş karış. Karyolanın parmaklığı ise tam onüç. Tabanlar iyice eskimiş. Lavobonun musluğu her seferinde elinde kalıyor. Ortada, hademenin her sabah inatlaşıtığı bir leke. Ve tozlarla kaplı insanlar.. Yüzlerini göremediğin. Sen buralarda duramazdın. Bacaklarında çıkan varisler üzerdi seni, kafana takırdın belindeki ağrıları fıtıklaşırdı beyninde. Saçlarının tutam tutam dökülmesini seyredemezdin, yumak olurdu içinde çözülmeyen. Bulamazdın ipin ne ucunu ne sonunu. Bedenin ağır gelirdi taşıyamazdın kendini. Kimbilir kaç kez sargılanacaktı parmakların. Kirli camlara geçirdiğinde yumrukları. Oysa bana dokunan , dokundukça çamurlaşan tozlu insanlar. Bedenim değil derdim , Ruhumu kurtarmanın peşindeyim. Yine saydım bugün Kalorifer peteğinin tam onaltı dilimi var... 08/2006 |