YILLANDIKÇA
Sen
köklerinle kucaklarken toprağını derinleşiyorsun... Ben sonsuzluğuyum gökyüzünün tut ellerimden kaybolalım. Biz yerle gök arasında kararsız... Bilirsin ’’engelli bir koşudur hayat’’ bakarsın yürek yorulur bir gün! İstersen anlatılamayanlar içimizdeki mahsende yıllansın. Ama unutma yıllandıkça güzelleşen tek şey ŞARAPTIR ! 13 /04/2012 İSTANBUL |