ÇERNOBİL VE KARADENİZ
Siyah gece vermişti bulutlara rengini
Çernobil’de yüklendi öldüren zehirini Ne yaşlıyı bıraktı ne kadın ne gencini Karadeniz kan ağlar acısı yürek yakar Çareler hep tükendi garibana kim bakar? Şair ceketli çocuk Karadenizli Kazım Kaçkar’da ki karımsın zemheride ayazım Yüreklerde yangınsın dillerde ki avazım Karadanız’de sustu kemençeler çalmayi Zamansız gidişini habu aklım almayi. Bir sen değilsin yolcu daha çok gidenler var Halâ sürer yangını küller içindedir har Yarası iyleşmeyen zamansız giden o yar Karadeniz’de sular hep denize akarlar Zamansız gidenlere acı ağıt yakarlar. Doğa sarardı soldu bulutlar ölüm saçtı Bilinmez gidenlerin toplam sayısı kaçtı ’Radyasyon yok ’diyerek bakan bey çığır açtı Karadeniz dalgalan suyunu dağa savur Bunları söyleyene kimse demesin gavur. Çernobil mezar ettin bize Karadeniz’i İki yüz yıl geçse de yine silinmez izi Kim derde deva olup iyleştirir ki bizi? Karadeniz yaranı şimdi kimler saracak? Denizde takaların sahipsiz mi kalacak? 25/06/2012 İSTANBUL |
Yüreğine
Emeğine
Sağlık
Selam Saygı Sevgi Sabır ve Dua ile...