Nerdesin
Gözlerime hüzün yazıyorum
Her gece aynı karanlık üşüşüyor beynime Bir yokluğa mahkûm olmuşum Nerdesin Beklemek arayışımın sonu Gelemeyişinin başlangıcı biliyorum Hırçın sokaklar gözyaşlarım gibi Nerdesin Yalnızlığa soyunuyor ruhum her gece Yağmur yağmış, dolu yağmış umurumda değil Yorulmadım ellerimi uzatmaktan Nerdesin Bütün gülümsemelerimi yokluğuna bağışladım Ben kadar uzağım kendime Güneşin olmalıydım sana dokunan Nerdesin Pusulası sana yönelik ayaklarımın Şarkıları susturdum dudaklarımda Gel de sök hıçkırıklarımı boğazımdan artık Nerdesin Tuvaller boyanıp siliniyor gözlerimden Sen rengini bulamadım bir türlü Beni yeniden yazsan fırçam olup Nerdesin Yitirdiklerimin eseriyim bir heykel misali Kırk kelepçeli aşk yüreğimde Azat etsen de son defa yaşasam diyorum Nerdesin Ey sevgili, beyaza bürün yine bu gece Rüyalarıma gir koynuma giremiyorsun madem Avuçlarımın feryatlarını duy artık, duy Nerdesin Neredesin… |