EY CAN
Ben bir başıma çekerim gecenin, müfrit ıssızlığını
Duyguların dilimle yüzleşen kırık dökük lehçesi Meddücezirde Söylemem yürek tufanımı emanet mah cemallere Koşulsuz unuturum kendimi Kimsesizlik çığlığında Dökülür son sözlerim aşk ziyasından Yaşanmışlığa şaibe aramam Ey can Örtünmem geceden gündüzün şerrine Duyguların tutkuya mevhum sayılan kâinatın Yiğitliğin kâğıt olmadığı evvelli zamandayım Abdalın fikir zikrine şaşılmaz Gökte kanatsızken ayağı çıplak basar yere Kızıl kandır bedenine kademli Kapanır yollarım Bundan dolayı kemlik kibrinden olana............... FOTO Yusuf Korkmaz.............emeğine saglık:) |
Saygılarımla...