GEL ÖLÜM
Yıllardır yalnızlığı dokurum biçim biçim
Uzansa da tutamaz bir dost elini elim Çaresizlik kimsesizlik ayrı bir zulüm Gel ölüm gel ölüm.. Yaşam ağır bir yük oldu taşımıyor bedenim Bu vakitten sonra artık gülmez yüzüm bilirim Baktıkça şu aleme zaten her gün ölürüm Gel ölüm gel ölüm.. Pir dudaklar dost kalemler sustu bir bir neyleyim Lal dır dilim görmez gözüm bilmezem ki nerdeyim Anlayan kim dinleyen kim varıp halim söyleyim Gel ölüm gel ölüm.. |
Ve senin istediğin zaman gelmez
Yasamak her şartlarda güzel
Yasama farklı pencereden bak
Ne güzel seyler göreceksin
Erdemce