bazı kelimeler vardı dağınık,şiir olmalıydı,kelimeler hakkını vermeye çalıştı anlam elinden geleni yaptı,anca bu kadar oldu:)

Biraz yeşil,biraz mavi,biraz beyaz
İnadına Turkuvaz...
dağdan dökülmüş,denizden düşmüş,Gökten inmiş
bütün renkler var insana dair,manzaraya dahil...
hangi vapur, bu bilmem
suyu okşaya okşaya giden...
bir kadının ayakları mı oracıkta hemen suya değen?
Su öptükçe rüzgar kıskanır,
Saçlarından çeker
Sonra kendine kendine çeker
Güneş açar,rüzgar sever,hırka kapar,
rüzgar açar,adam bakar,kadın bakar,güneş açar,rüzgar saçar...
tekerlenir gider bakışlar...
Yeşil elbise,mavi göz,beyaz ten
turkuvaz mıdır ki aşk?
bir kadının ayakları suya iner.

Bir hikaye vardır sonra bilindik
bilindik bir şarkı vardır sonra,
Albatroslar her gün aynı türküyü söyler mesela
Yok,tav olacak değiller bir simit parçasına
ne bilsin hem,
çay tadına bulanan Susam kırıklarının zevkini kuşlar
uçmaktan ve bağırmaktan ve kaçmaktan başka
ne bilirler ki kuşlar?
ne bulurlar ki başka?

Biraz yeşil,biraz mavi,biraz beyaz
İnadına Turkuvaz...
bir çocuğun gülüşü gözlerime değer
bir çocuğun gülüşü ki görülmeye değer
hiç de önemli olmayan haberlerle dolu bir Gazete Kağıdı
nasıl da oluverdi öyle ellerinde "onun şirin Kayığı"
tuttu,saldı kayığı suya
koca bir leğen oldu deniz ona,
kayık salına salına gidiyordu suda
rüzgara emanet etti,hürriyetle bölüştü oyuncağını
öpesim geldi yanaklarından.
fakat,ah olsaydım orada...

Gene yeşil gene mavi,gene beyaz...
ve turkuvaz...
bir adamın dudaklarını sigara bekler
sırf bunun için mi hava almıştır?
sırf bunun için mi hava-dardır bilinmez
parmakları ve dudakalarındaki sarılığa
yerleştirir sarılığı
sonrası keder,sonrası duman ve ses kalabalığı
kül vaktinde suya düşer izmarit
deniz olur Kül tablası
suda kül vaktidir
havada kül...

Ne yeşil ne mavi ne beyaz
ne de turkuvaz...
yol manzarayla biter,manzara yolda...
bir insan tıklımı ki rıhtımda
onlarca Çiviyi oynatmış gibi yerinden
salınıvermiş gene şehrin griliğine sanki
eveeet çocuk,cennetten satın aldığımız bir masal da bitti
evli evine köylü köyüne çoktaaan çekilip gitti
bir manzaralar zincirinde kapadık son sayfayı
biraz yeşil,biraz mavi,biraz beyaz,
ve ölüm
"Son" yazar gibi...
turkuvaz

**

ha bir de Aklımdan uçmuş
bir Paçavraya dönüşmüş avuçlarımda kalem
ben seyreylerken daha içinde olmadan vapurun
bir Plastik şişenin dibinde okyanusu bulur gibi
olmazdan olur şiirler yazasım tutmuş
sonra kelimeleri tutmuşum kulağından
koymuşum kağıda
atmışım suya
su okunmuş
bir fatiha ardından
ardından işte şu şiir
manzara artık böyle tamam
yarım masallar bilmem artık nasıl bitirilir.


kelimeler de şunlardı: Turkuvaz,güneş,susam,kül tablası,gazete kağıdı,çivi,akıl,paçavra,plastik,albatros:)