RAŞEN
İlk karda geleceğim demiştin
Gelmedin Erguvanlar açarken bekle demiştin Gelmedin Güneş denizle oynaşırken oradayım demiştin Gelmedin Güz yağmurları başlamadan mutlaka demiştin Gelmedin... Mevsimler mi yalancı Yoksa sen mi? İkisi de değilse… Nedendir kalbimdeki bu sancı? İncecik bir yufka ekmeği gibi olmalı yürekler Karşıdan bakan görebilmeli İçindekileri Ağzı süt kokan bebeğin ağzı gibi kokmalı ağızlar Katkısız arı Konuşmalı diller söylemeli düşündüklerini hissettiklerini Susmanın insana yakışmayacağını bilmeli Bırak! Korkakların acizlerin yaşamı basit bir oyun sanan şaşkınların işi olsun sessiz esaret! Yaradan bile kullarını özgür bırakmışken Sen nasıl hükmetmeye kalkışırsın benliğine Sen… İnsanım! Bütün makamlarıyla bestele yaşamı Gönlünce Olanca renkleriyle kucakla Korkusuzca Tüm enstrümanlar eşliğinde dans et Coşkuyla O seninle oynamaya kalkışmadan Sen oyna onunla Ayakta alkışlanacak türden olsun ama… Bu yaşam senin Bu beden senin Sen insansan eğer Bütün evren senin ] |