şiir
İSYAN YLDIZI
Issızlığn ortasında,bir yarısında gecenin, Sessizliyle, isyan yldızım. Her halükarda apansız heyecanlarla, Bir yük gibi omuzlarımda,kayırverdi, Ellerimden gökyüzüne düştü aşkla. Sanki güller açtı,semanın mah cemalinde, Unutmuş gibi isyanlarını ay ışığıyla. Serpiştirilmiş bütün yıldızlar Ayın etrafına, Işık saçıyorlar asumana şavklarıyla. Asırları eskiten gökyüzü,insanlığa,gülümsüyor. Zifiri karanlkta ışıldıyorlar.isyan yldızları. Derlerya herkesin bir yldızı varmış,ışıldayan, Ve bir gün o kişinin yıldızı kaydığında , Bir güvercin uçarmış,ruhsardan semalara. Vadesi dolduğunda insanın,yırtarken kanat sesi, Gecenin ıssızlığında,kayan isyan yıldızında. Dürülürmüş son sayfası yaşam defterinin. Nagihan Sevda Cint |