dönmek
sürgünü sökmek gibi
koynuma düşerken kamerin izi
kırmızı lekem çıplak yatağın dokusuna gömüldü
ittim
fitilini çektim parçalı bulutların
şimdi sağnak zamanı gözün aydın



ıslat toprağımı filizin düğümlensin sarp coğrafyamda
bak
sözcükler yalın ayak geziyor zihinde
üşütecekler oysa
soytarı bir mikrobun akıl almaz oyununda



yollarımı ayart artık geçen kalıntılara takılmadan
içim çekiliyor
nefesin azmi sürttükçe teni
kan oturdu siyahi vakitlerin merkezine
adabı muaşeret kurallarını yok et hatta ez geç
asıl boynuma emilsin gün batımları



kadınım
bazı an sahra çölünün simetrik kumsal tepesi
bazen de bir ummanın yosun kokusu
en afillisi
saten çarşafın oryantal dokusu
o an
yasak elma düşerken dilimize dilim dilim
ayıp kaçardı yastık altına



merak işte
ben kozamda saklanırken onca yıl
hangi istasyon çekti seni
kaç sarhoş sofrasında dilin kemiği kırıldı
isyan bayrağını açtım sanma
içimde ki çocuk sıkıştırıyor sadece deli gibi



unutma
ana rahmim bir kez yazıldı
tekrarı yok...






lamour