dedi ki!
altımda altından, bir atım var benim
ki bir el atsam, aya dek ulaşır işim
cümle alem de
önüm de; diz çöküşte, el pençe divan durur
bağlarım – bahçelerim - tarlalarım da var
fabrikaları mı, beslemektir işleri
kat - yat – han - hamam
saraylarım da, var benim
tümü benim
hiç bitmez ki!
benliğimi ve ruhumu okşar
sürerim saltanatımı, sonsuza kadar
sunuşta ver canı
kasarak
iliğim de, heyecanları türetir abuzer

haydi okşa
Gökteki, yıldızlar bile kuşkuyla
vah koklar!
ve karaları bağladılar, bu talihsiz isyanlara
ey vahlar la!

şükrün ipine, sarılmazsan eğer
gün olur bir gün, bu devranlar da döner
geçer de gider, şaşkınlıkta erozyona uğratınca zaman
işin ucunda; gönülde yatsaydı, bir çok şükür
nelere, kadirdi oysa!

dedi mi ki?
demedi diyemedi!
hin tez atıldı, bu kavgadan
cimri, ben seni de iyi bilirim
düştün sonunda, kibrinin elinden
bir fakire, sadakan bile olamadan
ne oldu; nerelere gitti, tüm o servetin?
Nerde o bencilliğin?
hoş bir rüyamıydı kaybettin, her bir şeyi?
kalmışsın sokaklarda, üst - başla perişan
eşin dostun da, kalmamıştır ya senin
üstüne, üslük de
bir de donup, kalıyorsun
bedenine tünetilmiş, yırtık ve kirli bir mintanla

asiliğinin içine de, çok tez gömüldün
öfkeler düşer, kan çanağı gözlerinden
haydi, sür artık
kelinin başına, tel tel merhemleri

ben
değilim; senin o delik cebine ki, yama
sakın hırlama!
sen de aslında, hak ettin
haktan kopuklar gibiydin
sürünüşte
kurtulacağını da, asla sanma

haydan gelen / huya defnedilir
bağ sahibi; bey değil marabadır, ölmüş dahi olsa
kim ki, değer bilir?

boşa; o toprakları kurcalarsın, belle
vermezler!
yaşıyla emektir tüm hayat, alnı terletir
sonunu has görmek istersen; ki istersin, o zaman Hakk’ı iyi belle…




(27.03.2012)AZAP…


abuzer: Altın suyu