DEMESİ KOLAY
Fikrini yorma boşa sormadan ahvalimi
Sabret demesi kolay, ama nereye kadar Damdan düşmeyen bilmez, düşen anlar halimi Sabret demesi kolay, ama nereye kadar Direnmeye gücüm yok fiskeyle yıkılırım Ufacık esintiyle çarçabuk bükülürüm Kurumuş yaprak gibi zamansız dökülürüm Sabret demesi kolay, ama nereye kadar Deli gönül kavrulur ayrılığın yağında Sıyrılıp çıkamadı şu kaderin ağında Devran sürülecekse zamanında çağında Sabret demesi kolay, ama nereye kadar Her günün bitiminde içime hüzün çöker Yüreği efkâr basar hicran yükünü döker Sahipsizlik mihmanım çaresizlik kök söker Sabret demesi kolay, ama nereye kadar Derme çatma hayalle erişilmez menzile Bol keseden konuşup yorgunluk verme dile Heybem kederle dolu gırtlağa kadar çile Sabret demesi kolay, ama nereye kadar Susmak bilmez yaşamın, hüzün dolu sireni Yüreğimde tur atar acının dert treni Gönül yükünü aldı görmek ister yareni Sabret demesi kolay, ama nereye kadar IŞIK bir muammadır ömrün günü gecesi Semtime uğramıyor huzurun tek hecesi Gözümü yolda koydu şu gönlünün ecesi Sabret demesi kolay, ama nereye kadar Azimet IŞIK 04.03.2012 Saat.00.05 Kumbaba ŞİLE İSTANBUL Sabret diyen güzel yürekli dostuma cevaben yazılmıştır kusur varsa af ola Yorumuyla şiirime destek veren Acemi dosta selam olsun |