Deli taylar misali, çılgınca şahlanarak,
Yüce dağ engin deniz, demez aşar kalemim,
Balyozuyla sözcükler, satıra mıhlanarak,
Sayfaları dört nala, ezer koşar kalemim.

Yirmi dokuz harf ile, dans ederken ucuyla,
Umutlara tutunur, dalga geçer acıyla,
Karunun malı mülkü, Süleymanın tacıyla,
İşi olmaz zaten hep, böyle yaşar kalemim.

Sağır sultana kulak, kör gözlere kılavuz,
Lal olanın dilin de, kelimeler den havuz,
Cesaretiyle sultan, Fatih, Kanuni, Yavuz.
Saltanatı aleme, sığmaz taşar kalemim.

Oku denilen emri, ilk yazanın adıdır,
En etkili izahın, ifadenin tadıdır,
Mertebesi her şeyden, yüce Tanrı katıdır,
Doksan dokuz esmayı, göğe döşer kalemim.

Mevlanın kudreti dir, kaderin yazıldığı,
Kelamının kağıda, nuruyla süzüldüğü,
Tevratla Zebur kayıp, incilin bozulduğu,
Alem de der Kur-ana değmez beşer kalemim,

En güçlü silah odur, gölgesinde dir savaş,
En güçsüz askerlerin, bölgesinde dir savaş,
Hak yolunda Ömerin silgisinde dir savaş,
Tetik çeken parmağa, bakıp şaşar kalemim.

Şairin ve yazarın, fikridir yüreği dir,
Tevhidi arşa yazan, inancın direği dir,
Çinde’ki ilmi beynin, kavrama gereği dir,
Azmet der imkansızı, benle başar kalemim.

Yazdığım deryasında, damlası değil onun,
En usta ellerdeyse, bundan daha da memnun,
Ona kutsal görevi, yükleyenin dir kanun,
Haksızlık karşısında, çağlar COŞAR kalemim.


Turgay coşar