Ele geçmez fırsatlar gözlenirken yollarda,
Bin umudun yükünü çeken kervandır ebru.
Riyaszca sevgiler özlenirken yollarda,
Umutsuz gönüllere girse dermandır ebru.

Efsunlu gecelerin hicran sessizliğinde,
Bardaktan taşan sabrın öfke ıssızlığında,
Ruhun bile sevdaya karşı hissizliğinde,
Umulan tek çaredir yüreğe candır ebru.

Ezgilerin can yakan dertli nağmelerinde,
Beklenmeyen hasretin kalbe döğmelerinde,
Rastgele bir gecenin kara düğümlerinde,
Ulaştıkça şafağa mavi bir tandır ebru.

En şuh yıdızlar ayla semahını mehtapta
Boyarken bu siyaha incilenir hitapta
Rüyanın gerçek gibi yaşandığı etapta
Uyanınca hep hayra yoran vicdandır ebru

En duygulu sözlerin resmedilen renginde,
Bu ton cümbüşü ile dalgalanır enginde,
Ressamın fırçasıyla her darbe ahenginde,
Umarsız bir tabloya hazzı mihmandır ebru.

Esaretten kurtulan özgürlüğün tadında,
Bozkırlarda yetişen çiçeklerin adında,
Rızasında gül olan bülbülün feryadında
Uğruna ah edilen dilde figandır ebru

TURGAY COŞAR