KEŞKE ÇOCUK KALSAYDIM
Büyüdükçe dertlerim benim ile büyüdü.
Büyüdüm de ne oldu, keşke çocuk kalsaydım. Dinleyip büyükleri tutsam da her öğüdü, İyiliğim kayboldu keşke çocuk kalsaydım. Bütün derdim oyundu gülüp eğlenip koşmak, En küçük hediyede bile sevinçten taşmak, Sıcacık tebessümle tatlı söz ile coşmak, Hepsi yapraktı soldu, keşke çocuk kalsaydım. Geleceğim geçmişi hiç aratmaz sanırdım. Büyüklüğü güç ile, kuvvet ile tanırdım. Ne zaman ki büyüdüm, anladım ki yanıldım. Yürek acıyla doldu, keşke çocuk kalsaydım. Doğduğum büyüdüğüm sılamı da terk ettim. Dağını ovasını gözlerimde tükettim. Çocukluk yaşadığım o garip memleketim, Dağlar ardında kaldı, keşke çocuk kalsaydım. Gurbetin her kahrına göğüs gerip yaşadım. Uslanmadı yüreğim vatanıma taşıdım. Bir yar sevip umutla bir hayata başladım. Onuda kader aldı, keşke çocuk kalsaydım Gözümün önünde ki, her yakınım göç etti. Yıllar umutlarımı, alıp sildi hiç etti. Aşkta hep hüsran bulan, bu garip ne suç etti? Hasret ömrümü yoldu, keşke çocuk kalsaydım. Gencecik anam babam, sular gibi duruldu. Talihsizlik hayatın, her yerine kuruldu. Umut turnalarım da güpegündüz vuruldu. şansızlıklar hep buldu, keşke çocuk kalsaydım. Coşar’ın her hevesi, kursağında kaldıkça. Her değer verdiğini, kader tutup aldıkça. Muhammet de üzülmüş, bunu hatırladıkça. Gafil sana ne oldu, keşke çocuk kalsaydım. turgay COŞAR...21/ARALIK/2006 |
Her değer verdiğini, kader tutup aldıkça.
Muhammet de üzülmüş, bunu hatırladıkça.
Gafil sana ne oldu, keşke çocuk kalsaydım.
Sevgili şair dizelerinizi okurken gözlerimi dolu dolu oldu..
AHH BU KEŞKELER HİÇ OLMASAYDI..
Yüreğinize sağlık...