Eyvah!.. “Ben Bu Hatayı Nasıl Yaptım!”
Bismillahirrahmani/rahim/indeyim
Hayatın; buluşmasında iki kromozomun Yüzmekteyim enginliğinde Ilık, şefkatli bir ummanın Şükürler olsun yaşamaya başladım Ekmek elden, su gölden Doyasıya tadını çıkarmalıyım Bu cömert, şefkatli dünyanın Hiç acelem yok yaşamalıyım siga siga Ne kör eden güneş parlaklığı Ne soğuk, ne boran ne fırtına Hep aynı ısı, aynı ılıklıkta Anlamıyorum sizin aceleniz niye Bende tanımak istiyorum Merak etmiyor değilim yüzünüzü Ömrümü tamamlayayım diye İple çekiyorsunuz zamanı Düşünmüyorsunuz beni Hiç sormuyorsunuz fikrimi Dünyamı değiştirmek mi emeliniz Ahir ömrümdeyim kalmadı zamanım. Sessiz soluksuz dünyamdan Sıkıştırıldım zorunlu yolculuğa Popomda bir şamar izi Çığlık çığlığa geldim dünyanıza Gözleriniz aydın. Tebrikler… Oğlunuz oldu oğlunuz Çok istiyordunuz ya, İşte şimdi öldüm Bencillik bu yaptığınız Gözlerimde yüzünüzün izi Doyamadınız yüzüme bakmaya Eserinizle öğünçlü Bu muydu vadettiğiniz dünya Yüklediniz borçlarınızı dolar cinsinden Boğuluyor, nefes alamıyorum Öleceğim kirlilikten Hani maviydi dünya Kır çiçekleriyle bezeliydi Bağlar, bahçeler Henüz görmedim yeşili Kül gibi gri tüm renkler! Hani huzur, hani barış! Silah seslerinde boğulmuş Duyulmuyor merhamet haykırışları Kulaklarımda acı insan çığlıkları… Eyvah!.. “Ben bu hatayı nasıl yaptım!” Hiçbir bebeğimiz böylesi bir dünyayı haketmiyor. Onlara yaşanılası bir dünya bırakalım dileklerimle. Metin Soydeveli |
Mesajına imzamızı attı k gittik..