kapanmış kitapgeceye hüzzam dolan/ay aymazlığıma uyan halesi kızıl nem duvarları inziva giyinmişti epeydir vakitsiz bükülen akrebin iğnesi ucunda münferit bir slogan aşk beklemez kanar busede yara düş kanatlı ağyar konar vuslata’ fitne fûcurlar titriyor mum ışığında fikrin düçarına uzanıyor sevda tam gün ağırlığında kara kül yanığı şehir zihnimden uzak değil gidişâd ıralıyor isli imge çıplak kaldırım kum/pas içinde aşk feri işgal mutenası devrik cümleden çatısı illegal gece/kondu çiçeği sen dalında yaşanmışlık/ mış korsan baskıda aşkın yevmiyesi siz/sis bir mevsim kapağı intihal bir tasarım namluda solgun zambak yüreğimde felsefe tabancası/patlayacak bir es/tetik çekiyor sevda kamburuma kolay okunur yalnızlık şarkısı oluyor finali unutmuşum elâ gözleri vardı önsözünde |
Tara