BENDEKİ SENBu aralar yine sesin kulağımda yankılanıyor Dilinde bir hasret türküsü mırıldanıyormuşsun Benli günlerini hatırlayıp yaşlar akıtarak Geçmişin hüznünde boğuluyormuşsun Gidişlerin gidiş olmadığı yalan günlerdeymişsin Gelmeye çalışıp doğru heceleri bulamayıp Kör kuyularda arar olmuşsun ışığımı Bilmeceler sorarken bilinçsiz geleceğe Adımı anmadan buz kesen dilinde Resimlerim avuntusuz gecelerinin tesellisiymiş Beklermişsin seher yelini umutsuzca Savurup cehenneme atsın diye kara yazgını Dört duvarında kandıryormuşsun kendini Bir fahişenin yalan gülüşüyle Dermansız bir dert sarmış bedenini habersizce Her aldığın nefes eziyete dönmüş Sen hala kandırmacanın parkında oynarken Kanlı bir yağmur ıslatıyormuş gözlerini Gökyüzüne çizer olmuşsun mutluluk resmini Mutluluğun ne olduğunu bilmeden Çala kalem şiirler yazar olmuşsun Aşufte ruhlarda barınabilmek için Oysa ben senden gideli yıllar olmuş Tutmamış hiç sahte sevda benim gülümsememi Sarmamış hiçbir ruh seni benim sardığım gibi doyuramamış sevdaya aç yüreğini Hayalinde hala benli anılar yaşıyormuş Ama Sen bilmiyorsun değil mi Ben seni o gün öldürdüm içimde Sol yanıma derin bir mezar kazdım Uğurlamasız yapayalnız gömdüm seni sessizce Bir daha vefasızlığınla hortlama diye Her aklıma düşünde kezzapladım düşüncelerimi Tüm sevda şarkılarını doldurdum kulağıma Duymasın senin çağrılarını diye Kilit vurdum dilime lal olsun sana ebediyen Ellerime kelepçeler vurdum Uzanan ellerine dokunamsınlar diye Çizdiğin yolda yürümemeleri için Prangaladım ayaklarımı Artık anla Bendeki seni bitirdim çoktan .... |