ironik masal..2açıldı üstsüz gece perdem dağınık sanki anımsadığı birşeyler var ya hissi vuku ya da bulaşıcı bir duygu yapışıyor etlerime kalıtımsal terin örseleniyor körleniyor akıl oyunları artık dönüş yok geriye çember daraldı nefes alış zor abluka şehirler gibiyim aslında kadın dediğin özgür olmalı yaradılış özelliği bunu gösteriyor tam ekran sezmedi onsuz asla gezmedi ege(nin)yosun kaplı sahillerinde bir tek bir kere sevdi oysa bilinmez yolun yasa dışı yolcusuymuş o gece anladı beyni kurşunlanırken kan akmadı bileklerim kırıldı yani masalın sonu geldi demek hani ben pamuğun prensesi seçilirken öpülcekti dudağımdan çocuk kalbim devri aleme akarken seksen günde kör sevda parçalandı ikinci yatağın kokusu sindi üzerime ironik kabuslar kök salıyor gelincik ovama üzgünüm kırmızısı işgale karşı koyamadı bir ölü iki yaralı sanki sonbaharın rüzgarı yoğun bakım meleği yer ve gök sağır kalsın ilişmesin ruha... |